Strony

sobota, 29 lutego 2020

Orion - najpiękniejszy gwiazdozbiór Nieba

Orion najpiękniejszy i najbardziej tajemniczy gwiazdozbiór Nieba


Orion to najpiękniejszy gwiazdozbiór Nieba. Można go obserwować na południe od od konstelacji Bliźniąt i Byka. Orion leży na skraju Drogi Mlecznej, która przechodzi przez jego górną część, ponad gwiazdą Betelgeuse. Orion jest 26-tą co do wielkości konstelacją położoną w obszarze równika niebieskiego. To znaczy, że gwiazdy znajdują się na obu półkulach niebieskich. Orion uznawany jest za najpiękniejszy gwiazdozbiór nieba. Jego charakterystyczną figurę, utworzoną przez jasne gwiazdy, odnajdziemy na południe od konstelacji Bliźniąt i Byka. Przez ten typowy gwiazdozbiór nieba zimowego przebiega równik niebieski. Orion leży na skraju Drogi Mlecznej, która przechodzi przez jego górną część, ponad gwiazdą Betelgeuse.

Gwiazdozbiór Oriona


Na szerokości geograficznej Polski Orion jest widoczny od października do końca lutego. Jego górowanie przypada na początku grudnia. Gwiazdozbiór Oriona znany był w Mezopotamii już na trzy tysiące lat przed rozkwitem greckiej kultury. Tamtejsze plemiona zwały go Uru-anna (Światło Nieba). Z tej nazwy powstało imię Orion (Or - światło), które dotrwało do naszych czasów. Jest jednym z najbardziej charakterystycznych gwiazdozbiorów nieba zimowego, łatwym do odnalezienia i zidentyfikowania. Wokół niego łatwo odszukać gwiazdozbiory Bliźniąt, Byka, Wielkiego Psa oraz Zająca. Gwiazdozbiór Oriona jest skupiskiem około 120 gwiazd  rozciągającym się w poprzek niebieskiego równika. Gwiazdy te Chaldejczycy nazywali Tammuz, Syryjczycy nazywali je Al-Jabbar, a Egipcjanie Sahu - dusza Ozyrysa. Jest to najjaśniejszy gwiazdozbiór zimowego Nieba, łatwo go odnaleźć i dlatego też wiąże się z nim wiele mitów.

Orion (gr. Ὠρίων Ōríōn, łac. Orion) - według mitologii greckiej to syn Posejdona - władcy wszystkich wód i Euriale (jednej z trzech sióstr Gorgon) lub Hyrieusa z Beocji. Był olbrzymem, myśliwym słynącym z wielkiej siły i urody. Gwiazdozbiór Oriona znany był już w Mezopotamii. Trzy tysiące lat później, kiedy to rozkwitała kultura grecka na jego temat powstało wiele legend. Konstelacja gwiazd wyobrażać miała bohatera dawnych legend antycznych Oriona, syna boga morza Posejdona i Euriale. Orion był jednym z najbardziej cenionych bohaterów greckich. Zasłynął dużą wiedzą o gwiazdach, której nauczył się od Atlasa. Syriusz, najjaśniejsza gwiazda na niebie, która 24 grudnia leży w jednej linii z trzema jasnymi gwiazdami z Pasa Oriona. Te trzy gwiazdy nazywane są dziś, tak jak w starożytności: TRZEJ KRÓLOWIE. 

środa, 19 lutego 2020

Królewska Ścieżka Mądrości - Radża Joga Shigatse


 14-15 marzec 2020 - Warszawa

Przemiana umysłu Rozwój potęgi woli; Uwalnianie od Karmana; Teozofia – Wiedza o Bogu; Moce psychiczne i duchowe; Anioły i demony; Kosmiczne cykle życia; Potęga autosugestii; Ryszi – Mędrcy i Mistrzowie Jogi Królów; Królewskie Asany Jogi; Radykalne wybaczenie; Droga Ognia i Światła; 
Mandala, Yantra i Mantra; Inicjacja Królewskiej Ścieżki Jogi; 
Medytacje Światła Miłości i Mądrości; Awatara i Awadhuta
Z rdzennych nauk Radża Jogi wywodzi się oryginalny buddyzm nauczany przez Siddhartha Gautama Buddha. W XIX i XX wieku najsłynniejszym joginem praktykującym Królewską Radża Jogę był Swami Vivekananda. Radża Joga jest metodą praktyki z której wywodzi się jej uproszczona wersja znana jako Krija Joga. Wszelkie treningi uwalniania karmicznego należą do podstaw praktyki Radża Jogi. Mądrość jest Darem Boga. Mądrości nie można się ani nauczyć, ani wyuczyć. Mądrość jest przymiotem Duszy i pojawia się jako Dar w sposób naturalny, gdy tylko dusza zacznie się przejawiać poprzez osobowość. Wiedza jest tym, czego można się nauczyć i wyuczyć i pogłębiać ją studiując mądre księgi. Mądrość jest miłującym zrozumieniem, jest wiedzą oświeconą przez Miłość. Mądrość zstępuje z góry, z bezforemnej sfery Niebios zwanego też planem buddycznej i zarazem chrystusowej świadomości. Długo można się uczyć i wiele ksiąg przeczytać i nie posiąść Mądrości Bożej, która jest charyzmatem, Darem Duchowym zstępującym z planu wyzwolonych i zbawionych Świętych, Mistrzów i Proroków. 

Warsztat Radża Jogi rozpoczyna się w sobotę o godz. 10-ej rano, kończy w niedzielę około godz. 16-tej. Wymagany jest przedpłata. Udział wyłącznie w całości zajęć. Na warsztatach obowiązuje wegetariańskie odżywianie.

Zajęcia prowadzi Ryshika Priyaśri Mata-ji - mistrzyni Radża Jogi z kręgu Braterstwa Himalajskich Mistrzów z ponad 30-to letnim doświadczeniem praktyki i nauczania.


Raja Yoga Shigatse
P.O. Box 29; 44-100 Gliwice
Info i zgłoszenia: tel. 518 300 138; mail: priyaśrimataji@gmail.com
 http://radza-joga.blogspot.com/p/warsztaty.html

© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: radza-joga.blogspot.com

poniedziałek, 10 lutego 2020

Hammurabi - Kodeks Praw Hammurabiego

Hammurabi - Kodeks Hammurabiego

Hammurabi, Hammurapi (Ḫammu-rāpi) - szósty, najsłynniejszy król z I dynastii z Babilonu, syn i następca Sin-muballita, panował przez 43 lata (1792-1750 p.n.e. Był twórcą potęgi państwa starobabilońskiego i autorem Kodeksu Praw. Zapis imienia Hammurabi (Hammurapi) w transliteracji z pisma klinowego to Ha-am-mu-ra-bi/pí). Jest to akadyjska forma zapisu amoryckiego imienia 'Ammu-rāpi (tłum. „wuj/stryj jest uzdrowicielem”) - od amoryckich słów hammu(m)/'ammu(m) („wuj/stryj ze strony ojca”) i rāpi’u(m) („uzdrowiciel”).

Panowanie Hammurabiego


Odziedziczone po ojcu niewielkie królestwo Hammurabiego obejmowało część dawnego Akadu, a największymi miastami obok samego Babilonu były Borsippa, Sippar i Dilbat. Wokół znajdowali się o wiele potężniejsi rywale: od południa jego państwo graniczyło z silnym królestwem Rim-Sina I z Larsy, a na wschodzie i północy z całym szeregiem mniej lub bardziej niezależnych miast-państw (Kisz, Kisurra, Malgum, Kazallum, Rapiqum), za którymi stały takie potęgi jak Elam, Esznunna i państwo Szamszi-Adada I. Pomimo prawdopodobnego nawiązania przyjaznych stosunków z północnym sąsiadem (Szamszi-Adadem I) sytuacja polityczna nakazywała królowi Babilonu dużą ostrożność, dlatego też skupił się on w pierwszych latach swego panowania na rozwiązywaniu najpilniejszych kwestii wewnętrznych w kraju: wydał edykty umarzające długi obywateli i rozbudował umocnienia w niektórych miastach. Do pierwszych działań wojennych przystąpił w 1786 r. p.n.e. Jego atak skierowany na południe przyniósł mu nowe zdobycze terytorialne w postaci miast Isin i Uruk. W następnym roku złupił kraj Emutbal, a w ciągu trzech kolejnych lat podbił miasta-państwa Malgum i Rapiqum. W ten sposób w ciągu niecałych 5 lat Hammurabi powiększył nieomal dwukrotnie terytorium państwa, nie wchodząc jednocześnie w konflikt z najsilniejszymi rywalami. Wszystko wskazuje, iż w tym pierwszym etapie ekspansji korzystał on z pomocy i wsparcia potężnego wówczas Szamszi-Adada I – tym zapewne należy tłumaczyć względną bierność przeciwników i najbliższych sąsiadów Hammurabiego: Larsy, Esznunny i Elamu. Wraz ze śmiercią Szamszi-Adada I w 1781 r. p.n.e.