poniedziałek, 7 listopada 2016

Słowiańska wiara - poemat mistyczny

Słowiańska wiara





Złote Słońce ogrzewa Ziemię
Niewdzięczne jest to polskie plemię;
Miast Boga Słońce pokornie czcić
To ludzie wolą w ciemności żyć.

Krzyżowców sobie sprowadzili
Co prawych Słowian wytępili;
Wycięli dobrych Słowian w pień
Bóg ześle na nich Sądny Dzień! 

Rzucili ludzie kulty Słońca 
Cierpieniom ich nie widać końca; 
Księżyca kulty też rzucili 
Hańbą krzyżowców się okryli! 

Nie dla Słowian krzyżowa jest wiara 
My czcimy Śiva, Boga – Bāla; 
Nasza wiara szybko powróci 
Wszystkie krzyże z Polski wyrzuci!


Spójrz człeku w Tarczę Słońca złotą
Napełnij serce swe ochotą
Służenia Bogu w Tarczy Słońca
Póki sił starczy, do życia końca.

Spójrz na Srebrną Tarczę Księżyca
Urodą swoją też zachwyca;
Pokłoń się Bogu w Pełnię i Nów
Będziesz żyć długo i będziesz zdrów.

Księżyca blaskiem się napajaj 
Przed Bogiem Słońcem się pokajaj; 
Błagaj o grzechów wybaczenie 
O Prawdę, Mądrość i Widzenie. 

Słońce i Księżyc - żona i mąż 
Dla ludzi blask swój rozdają wciąż; 
Naucz się od nich jak wiernie żyć 
Wzajemnie dla siebie być i lśnić. 


Odejdź człeku od swej ciemnoty
Porzuć bezmiar swojej głupoty;
Powróć do starej Słowian Wiary
Czyś młody jest czy też już stary!

Słowiański kult Słońca, Księżyca
Prostotą swoją nas zachwyca;
Nie trzeba więc kościołów wznosić
Aby Boga o Łaskę prosić. 

Słońce, jak Ojciec, Bóg Łaskawy 
Powierzaj mu swoje wsze sprawy; 
Nagroda twoja będzie w Niebie 
Bóg nigdy nie opuści ciebie. 

Gdy wstaje dzionek patrz na Słońce 
Promienie jego gorejące 
Do wnętrza swego przyjm z ochotą 
Niech cię całego, (całą) złocą! 


Niech twoje serce ogrzewają
Niech ciebie w złoto przemieniają;
Zobacz jak dobry jest Żywy Bóg
Jak zmywa z ciebie twych grzechów brud.

Zachody Słońca też kontempluj
Za wszelkie łaski Bogu dziękuj;
Wybaczaj innym ludziom winy 
Nawet, gdy cię bardzo skrzywdzili. 

Popatrz na Księżyc w chwale Pełni 
Jego pokorą się napełnij; 
Księżyc odbija blask słoneczny 
Jest zawsze wierny i jest wieczny! 

Pokłoń się Bogu w Nów Księżyca 
I w Pełnię, która tak zachwyca; 
Pokłoń się Bogu w Tarczy Słońca 
Wielbij Boga do dni swych końca!


   


(C) by Śri Priyaśri Devi Mataji

Poemat dedykuję mojemu Ukochanemu Dziadkowi 

Październik 5106 r Ery Kaalii (2004)

Zapraszamy na warsztaty Królewskiej Radża Jogi 


© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: radża-joga.blogspot.com


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz